Primena ovlašćenja u vidu upotrebe sredstava prinude stvara i mogućnost neposrednog zadiranja u ljudska prava. Odluka o primeni raspoloživog ovlašćenja u funkciji kvalitetnog obavljanja poverenih poslova stvara obavezu ovlašćenim službenim licima da to čine opravdano i pravilno. Na putu utvrdjivanja istine o dogadjanju povodom upotrebe sredstava prinude (USP), veoma su bitna stručna znanja i praktična iskustva, kao specifične kompetencije, lica koja sprovode postupak utvrdjivanja opravdanosti i pravilnosti ali i lica u drugim državnim organima sa istim zadatkom. Postojanje i angažovanje, veštaka za oblast primene ovlašćenja, pa i u vidu upotrebe sredstava prinude, bitno bi uticalo na kvalitet utvrdjivanja istine, a time i na kvalitet odlučivanja. U radu se, primenom upravo stručnih znanja i iskustava, uz uvažavanje argumenata, analizira konkretan slučaj primene ovlašćenja od strane policijskih službenika u Beogradu, kojim povodom je nastupila smrt jednog lica. Model prikazanog pristupa analizi slučaja, primene ovlašćenja u vidu upotrebe sredstava prinude, ukazuje na potrebu njegove primene na više pojedinačnih – karakterističnih slučajeva, a dobijeni rezultati bi mogli poslužiti modifikovanju sistema edukacije policijskih službenika, u funkciji sticanja specifičnih kompetencija. Analiza konkretnog slučaja USP ukazuje na nedostatke specifičnih kompetencija, kao i na odredjene neadekvatnosti u procesu obuke, usavršavanja i provere OSL policije.
Ključne reči: veštačenje, upotreba sredstava prinude, istina
